Numerologia – pseudonauka badająca mistyczne lub magiczne właściwości liczb, prognozowanie z liczb, opierające się na przekonaniu, że numer przyporządkowany danemu obiektowi (numer domu, samochodu, telefonu, zakodowane pod postacią liczby imię, itp.) ma związek z jego losem. Według Erica Temple Bella należy rozróżniać numerologię jako pseudonaukę badającą mistyczne właściwości liczb i matematycznych zależności w świecie od popularnej działalności polegającej na przewidywaniu przyszłości na podstawie liczb przypisanych do nazw czy dat urodzenia.
Nie jest jednoznacznie wiadome, skąd wzięła się numerologia i kto jako pierwszy zaczął ją praktykować. Różne źródła podają, że powstała ona około 2000-2500 roku p.n.e. w Egipcie i Sumerze. Przypisuje się jej powstanie również Pitagorasowi i odkryciu proporcjonalnych odległości muzycznych, pojęciu muzyki sfer, harmonii dźwięków wydawanych przez ciała niebieskie, krążących swoim torem po niebie.
Idąc dalej – po Egipcjanach i Sumeryjczykach, tajniki tej potężnej praktyki zaczęli zgłębiać Babilończycy, Fenicjanie, Majowie czy Aztekowie. Numerologia dotarła również do Indii i Chin. To właśnie Chińczycy zapisali się na kartach historii numerologii jako twórcy teorii wibracji. Zauważyli, że wszystko, co nas otacza można opisać liczbami oraz że wszystko dookoła nas posiada swoje własne, unikatowe wibracje z którymi każda jednostka zestraja się lub nie.
Termin numerologia został po raz pierwszy użyty przez dr. Juliana Stentona na początku lat 1990, wcześniej nazywało się ją nauką nazw i numerów.
W czasie rozwoju protonauk numerologia wpłynęła na rozwój matematyki. Według Erica Temple Bella za pokłosie numerologii można uważać stosowanie ekstrapolacji.