Przez tjk |
Average: 4 (4 votes)


  Lactobacillus acidophilus – gatunek względnie beztlenowej bakterii z rodzaju Lactobacillus, pałeczka Gram-dodatnia. Jej nazwa wywodzi się od łac. -lacto - mleko, -bacillus - o kształcie laseczki i acidophilus - lubiący kwas. Bakteria ta dobrze rozwija się w bardziej zakwaszonym środowisku (pH 4-5 albo niższe) niż większość mikroorganizmów, najlepiej służy jej temperatura ok. 45 stopni Celsjusza.

  W naturze powszechnie spotykana w środowisku roślinnym i zwierzęcym. Zasiedla również przewód pokarmowy człowieka, występuje w mikroflorze jamy ustnej, w układzie moczowo-płciowym, a szczególnie często kolonizuje pochwę u kobiet. Obecność tej bakterii w pochwie u kobiet poprzez produkcję kwasu pomaga kontrolować niepożądany wzrost grzyba - Candida albicans.

  Lactobacillus acidophilus tak jak większość bakterii z rodzaju Lactobacillus posiada zdolność przekształcania laktozy w kwas mlekowy. Jest to wykorzystywane w przemyśle spożywczym, np razem z Streptococcus salivarius powszechnie używane przy produkcji wyrobów mlecznych (np. jogurty). Niektóre spokrewnione z nią gatunki w tym procesie wytwarzają jeszcze etanol, dwutlenek węgla i kwas octowy. Natomiast sama L. acidophilus wytwarza tylko kwas mlekowy. Jest wrażliwa na wilgoć, wysoką temperaturę oraz bezpośrednie nasłonecznienie. W 2002 r. opracowano kompletną mapę genomu tej bakterii, która jest uważana za probiotyczną i wywierającą korzystny wpływ na organizm człowieka. Dzięki jej działalności w przewodzie pokarmowym (razem z innymi bakteriami tworzy tzw. florę jelitową) wytwarzane jest środowisko, które zapobiega rozwojowi niektórych szkodliwych mikroorganizmów, ponadto uczestniczy w produkcji niacyny, kwasu foliowego i witaminy B6. Ponad 90 lat temu laureat nagrody Nobla, Ilia J. Mieczników zauważył, że w niektórych częściach południowej Europy ludzie żyją dużo dłużej niż gdzie indziej. Przeprowadziwszy badania stwierdził, że pożywienie tamtejsze zawiera dużą ilość zsiadłego mleka, w którym znajduje się właśnie pałeczka kwasu mlekowego. Również współczesne obserwacje potwierdzają, że zarówno ludzie jak i zwierzęta nie posiadające w przewodzie pokarmowym bakterii kwasu mlekowego są bardziej podatne na zakażenia jelitowe, powodujące w konsekwencji zaburzenia równowagi drobnoustrojowej przewodu pokarmowego gospodarza. Z kolei powstałe zaburzenia w składzie flory fizjologicznej układu trawiennego prowadzą do:

  1. Eliminacji naturalnych producentów witamin z grupy B i K.

  2. Dysbakteriozy, czyli do nadmiernego namnażania - wobec braku naturalnej konkurencji – bakterii patogennych oraz nadkażania bakteriami i grzybami. Skutkiem tego jest upośledzenie procesów wchłaniania tłuszczów oraz wzmożone wydalanie tłuszczów z kałem. Poza tym wzrost stężenia kwasów żółciowych i wzrost stężenia niewchłoniętych produktów prowadzi do podrażnienia śluzówki przewodu pokarmowego i na tej drodze do utraty wody i elekrolitów, czyli biegunki sekrecyjnej. Dochodzi również do zaburzenia wchłaniania białek, węglowodanów i wzrostu procesów fermentacyjnych.

  3. Rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego wywołanego przez Clostridium difficile, którego pierwotną przyczyną jest przewlekła antybiotykoterapia. Antybiotyki, które najczęściej wywołują poantybiotykowe zapalenie jelit to: neomycyna, linkomycyna, klindamycyna i cefazolina. Lactobacillus acidophilus ma zdolność zapobiegania i leczenia tych zaburzeń na drodze hamowania rozwoju bakterii patogennych.